مهمترین تفاوت میان //:http با //:https امنیت و حفظ اطلاعات مربوط به شماست. HTTP. مخفف شده HyperText Transport Protocol است که به زبان ساده یک پروتکل (یک زبان) جهت رد و بدل اطلاعات میان سرور و کاربر است.
لغت S است که تفاوت میان HTTP و HTTPS را ایجاد می کند.
لغت S مخفف کمله Secure به معنی امن است.
در موقع ورد به وب سایت ها، به طور معمول عبارت //:http در جلوی آدرس سایت ظاهر می شود. این بدین معناست که شما در حال بررسی سایت با استفاده از زبان معمول غیر امن هستید.
به زبان دیگر یعنی ممکن است شخص سومی (در اینجا شخص هر چیزی معنی می دهد، مانند برنامه کامپیوتری – هکر – …) در حال ثبت اطلاعات ارسال رد و بدل شده شما با وب سایتی که در آن حضور دارید، باشد.
در صورت پر کردن فرمی در وب سایت، شخصی ممکن است به اطلاعات وارد شده بوسیله شما دسترسی پیدا کند.
به این دلیل است که هرگز نباید اطلاعات کارت های اعتباری اینترنتی خود را از پروتکل //:http در سایت وارد کنید.
اما در صورت شروع شدن نام وب سایت با //:https، این بدین معناست که کامپیوتر شما در حال رد و بدل کردن اطلاعات با سایت با زبانی است که شخص دیگری قادر به استفاده از آن نیست.
در اینجا چند نکته قابل تامل است؛
الف) در //:https اطلاعات ابتدا به کد تبدیل شده و به سرور ارسال می گردد. سپس این کد در سرور رمز گشایی شده و به زبان قابل فهم بر می گردد. این کار مقداری زمان بر بوده و بنابراین سرعت //:https از سرعت //:http کمتر است.
ب) تعداد از شرکت های امنیتی مانند Verisign و Goddady این سرویس را ارایه می دهند که جهت تبدیل اطلاعات سروری که شما به آن متصل شده اید به این سرور ها مراجعه می کند.
پ) بعد از وارد شدن با پروتکل //:https، اطلاعاتی در رابطه با امنیت اعمال شده در سایت و گروه ارایه دهنده این امنیت نمایش داده می شود. این اطلاعات معمولا (در اکثر مرورگر ها) بصورت قفلی در پایین صفحه موجود بوده و بعد از کلیک بر روی آن این اطلاعات را مشاهده خواهید کرد.
ث) در هنگام ورود به این سایت ها حمتاً به اطلاعات امنیتی توجه کنید. ممکن است امنیت در کار نبوده و همه اینها با برنامه نویسی ساده ای برای شما نمایش داده شود.
ج) جهت داشتن //:https هزینه ای ماهانه باید پرداخت گردد که بر اساس سرعت آن (۱۲۸kb یا ۲۶۵kb یا …) متفاوت است. هر چه سرعت بیشتر، صاحب سرور باید هزینه بیشتری پرداخت کند.
چ) چون اطلاعات بصورت کد رد و بدل می شود نرم افزار ف ی ل ت ر ی ن گ قادر به خواندن اطلاعات خواسته شده توسط کاربر نداشته و ف ی ل ت ر ی بر آن اعمال نمی کند.
ح) پروتکل //:https معمولاً برای بانک ها، ایجاد حساب کاربری و ورود کاربری به پورتال ها – سرویس دهنده ها پیغام الکترونیکی – ..، خرید اینترنتی و فروشگاه های اینترنتی، ورود به صفحات با اطلاعات سری و مهم و غیره استفاده می شود. در ایران علاوه بر اینها سایت های سیاسی ف ی ل ت ر شده نیز از این ترفند برای فرار از ف ی ل ت ر ی ن گ استفاده می کنند.
خ) هر زمان شما روی HTTPS سایت ها رو Surf می کنید بلا استثنا از متود Encryption استفاده خواهد شد و این هیچ هزینه ای برای شما ندارد. هزینه که اشاره شده مانند چیزی که Verisign دریافت می کند یک جور اطمینان از عملکرد سایت مورد نظر هست نه بخاطر کارکرد HTTPS و اصطلاحاً به آن SSL Certification گفته می شود.
ر) سود اصلی HTTPS جلوگیری از Sniff کردن اطلاعات هست. یعنی برای مقابله با دزدهای اطلاعاتی که در مسیر قرار می گیرند. به طور مثال شما هر اطلاعاتی رو که در حالت عادی از HTTP انتقال بدهید یک سازمان واسطه قادر است چه با مجوز و یا بدون مجوز از اطلاعات استفاده کند.
ز) تنها سرور میزبان باید Public Key خودش رو ثبت کند که هزینه ای هم نخواهد داشت. اما اثبات اینکه آیا خود میزبان کسی که ادعا می کند، هزینه بر است. این کار بوسیله Verisign و غیره انجام می شود. بدین معنی که با پرداخت هزینه به این سرویس دهنده، کاربران مطمین می شوند که سرور همان فردی یا سازمانی است که خواهان وارد کردن اطلاعات خود هستند.
پس اکنون به اهمیت موضوع کاملاً پی برده اید؟
در صورت نیاز به وارد کردن اطلاعات مهم مانند اطلاعات کارت های اعتباری، ابتدا به ابتدای آدرس اینترنتی صفحه توجه کرده و در صورت شروع شدن با //:https آنها را وارد کنید.
در غیر اینصورت هرگز اطلاعات مهم خود را وارد نکنید!

منبع

http://www.daneshema.com

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: